اصول مداحی"شعر و مدح مطلوب"

برای اینکه انسان شعر خوب بگوید اخلاص کافی نیست. شعر یک علم است، یک فن است، یک دانش است. خود شعر یک هنر است، اما دانش هم دارد و مثل دیگر دانشها اندازه دارد، متر دارد و مثل بقیه چیزها اهل فن می توانند درجه آنرا مشخص کنند، جستجو کنند و بهترین را بیاند و بخوانند. کسی که شعر متوسطی گفته، اگر با اخلاص هم گفته، آن را بین خودش و خدا نگه دارد. شعر متوسط اصلاً نخوانید، شعر پایین و غلط را اصلاً نخوانید.

دو خصوصیت برای مدح اهل بیت (علیه السلام) لازم است. یکی اینکه محبت ما را به اهل بیت (علیه السلام) زیاد کند، و لذا هر شعری باید محبت مستمع را به اهل بیت (علیه السلام) زیاد کند، که خود آن محبت ضامن همه چیز است. شعرهایی که راجع به اخلاقشان، گذشتشان، عفوشان و فضایل ایشان است خیلی خوب است. و خصوصیت دوم، شعرهایی است که دستورالعمل و الگوی زندگی آنها را به ما نشان می دهد. مثل صراحت شان، شجاعت شان، حق گویی شان، ایثارشان، انفاق شان و محو کردن خودشان در خدا.
در دعاها و در زیارت نامه های ما تعبیرات عاشقانه و خیلی خوب هست که حقایقی را نشان می دهد. اینها را باید محور قرار دارد آنچه را مثلاً فرض کنید شیخ و ابن طاووس و بزرگان در کتابهای شان گفته اند و مفید در ارشاد آورده، اینها را بایستی محور قرار داد و بعد آنها را به شکل زیبا و شایسته ای ارائه کرد. حالا به چه شکلی، هر کسی سلیقه ای دارد، بر آن ایرادی وارد نیست.

بر گرفته از کتاب آموزش اصول و فنون مداحی